27 augustus 2018,the big day! De overdracht.

Lieve mensen het is boven verwachting gegaan maar we zijn wel erg moe, we gaan slapen ik schrijf morgen hoe het gegaan is.

Zo ik heb even tijd het is al laat in de avond....

In de ochtend ligt QiuQiu en Marc nog te slapen, vandaag is de grote dag. We gaan met zijn drieën ontbijten en gaan daarna het hotel ontdekken er is een buitenzwembad, klein binnenspeelplek en een buitenspeelplaats op de 4e verdieping. Het regent en we gaan in een bar wat drinken totdat het half twee is. We gaan even videobellen. Met oma paard, QiuQiu doet heel gek van de spanning we kletsen wat over de afgelopen dagen.
Het is tijd we gaan naar de kamer halen alle belangrijke papieren en gaan met de lift naar beneden.
We stappen in een auto en QiuQiu is teleurgesteld hij had een echte taxi verwacht en raakt bedroefd. De spanningen lopen hoog op en hele grote tranen rollen over de wangen het wordt hem allemaal te veel.
Eenmaal aangekomen is QiuQiu rustig en we wachten, Angela vertelde dat ze iets later zijn ze waren nog even lunchen. We leggen de camera alvast ergens op en plek neer en zetten hem al aan.

En plotsklaps zomaar uit het niets kwamen twee dames met een kereltje in oranje kleding voorbij lopen hij moet nodig naar het toilet. We kijken elkaar aan en zeggen dat was hem toch ja toch!!! Ohhhh het was hem echt.
Ze lopen terug en we zien nog heel even zijn gezichtje, ze gaan een ruimte in en daar kon je ze niet zien.
We wachten nog een poosje en er zijn allemaal vriendelijke Amerikanen. Een vader zegt zal ik jullie zo filmen, zo aardig van hem.
Er zijn nog wat problemen met de medical papieren het rapport is te oud, gelukkig hebben ze snel contact met het weeshuis en de nieuwe worden gemaild.
Daar eindelijk komt hij de ruimte uit gelopen we proberen contact te krijgen met kleine autootjes. Er is zo veel te zien voor hem, jammer dat we niet in een aparte ruimte contact konden maken zoals bij QiuQiu.
QiuQiu roept in het begin een paar keer, is dat mijn broer is dat mijn broer ik zeg ja!
Hij kijkt verdwaasd om zich heen en weet niet wat hij moet. We zitten op de grond en plotseling had Qiu de aandacht met een horloge die geluid en licht gaf, dat vond HaiFeng erg interessant. Prima dan hebben we hem even bij ons in de buurt. Hij loopt maar rond en rond en is alles aan het ontdekken. We geven hem een zoet melkdrankje, hij heeft dorst, verschrikkelijke dorst. Drinkt daarna heel veel water maar wil geen crackers. Hij is helemaal de weg kwijt en weet eigenlijk niet goed wat er gaat gebeuren, zo zielig. Je kunt niks je bent vreemd voor hem en daar moet je dan zo mee naar huis. Het fotoboekje heeft hij wel even gehad gelukkig. De vrouwelijke dokter is mee uit Dianbai en verteld het een en ander aan Angela. Hij woonde in Mougang en is voor een maand naar Dianbai verhuisd omdat hij veel te klein en licht is. Komt calcium tekort en nog het een en ander.
Er wordt nog even snel wat besproken en HaiFeng loopt rond om alles te ontdekken. We lopen steeds achter hem aan en laten hem verder zo veel mogelijk met rust. Eindelijk we kunnen weg hier, het was ook zo chaotisch in een ruimte met meerde families die ook een aantal kinderen meehadden. Dit was echt te verwarrend voor hem. Wie is nou zijn familie? Eindelijk we kunnen gaan we zijn allemaal wat verdwaasd door de spanning.
Snel met de lift naar beneden we gaan naar de taxi deze wacht netjes op ons. We stappen in en HaiFeng laat duidelijk weten dat hij op de stoel van QiuQiu wil bij het raam. Qiu staat gelijk op en wisseld, echt zo lief. We doen de riemen om en daar gaan we hij laat het gebeuren.
Eenmaal aangekomen bij de deur van de kamer stappen we naar binnen en hij heeft al snel wat plezier Hij moet plassen maar wil niet op de wc. Angela en Marc doen snel wat boodschappen en achteraf een potje niet nodig hij kopieert QiuQiu en gaat op de bril zitten.
We bouwen een feestje met lichtzwaarden ballonnen en bellenblaas. HaiFeng is heel ondernemend en als hij zijn zin niet krijgt deelt hij een mep uit. Sloeg eerst QiuQiu met een zak snoep bij de overdracht om zijn oren en later op de kamer vol gas. Okay zegt Angela we gaan hem wel gelijk dit goed duidelijk maken dit is weeshuisgedrag hij kan hier niets aan doen. Ons volwassenen slaat hij niet. En toen hij huilde omdat hij boos was op een gegeven moment bij de overdracht liet hij zich troosten door Marc.

Zijn karakter is lief hij deelt al snel koekjes en snoepjes. Wil alles bevoelen en hebben en al snel zit al het speelgoed in zijn tas die ik hem gegeven heb. Ze hebben nooit iets voor zichzelf gehad dus vinden ze dat heel belangrijk. Hij is heel druk met alles in zich opnemen en alles in te pikken. Het is zo grappig om te zien. Hij is net vijf jaar maar zo klein dat je hem onderschat. Hij heeft alles al snel door en kan al veel zelf. Ik denk niet dat hij al wat school heeft gehad en is het wl knap dat hij zo veel kan.
Echt spelen doet hij niet alles wat hij doet is heel kort van duur. Hij is wel super handig overal mee. Zijn fijne motoriek is prima en hij kopieert alles. Ruimt alles op en weet ook alles te vinden waar hij het heeft achtergelaten. Ik moet hem snel leren zich te concentreren op 1 ding zegt Angela dat heeft hij nooit geleerd namelijk. Hij grijpt nu alles wat voor handen ligt. Zelfs de zeepjes gaan uit de kartonnetjes en de doosjes liggen in het toilet. Hij kan goed een pen vasthouden en we gaan wat kleuren samen met zijn broer.. KuKu.. betekend grote broer.
Alles waar hij aandacht voor vraagt zegt hij uhhhhhhhhh en heeft hulp nodig. Alles is nog wat onwennig en ik vind het een beetje vervelend voor Qiu, die laat zich alles afpakken en kijkt verdwaasd om hem heen. Hij is ook zo rap met alles, voordat je het weet heeft hij het al in handen. Angela en Marc hebben eten gehaald en we eten op de kamer. Qiu eet niet veel zoals gewoonlijk en HaiFeng propt zich vol en drinkt erg veel water.

We stoppen QiuQiu in bad en hopen dat HaiFeng volgt. Dus niet dus Qiu er maar weer uit en hij sprong er gelijk in. Hij vindt het heerlijk, ze zijn gewend daar om gekoeld te worden met water het is in die streek ook zo vochtig en warm. Angela rolt hem in een badlaken kleed hem aan en legt hem op bed. We zingen een liedje en wachten af.... hij slaapt. Oké dat is wel heel makkelijk het is ook een poppetje zoals hij ligt te slapen in bed. Angela zegt ga er maar niet naast liggen dat zijn ze niet gewend dus zitten we daar zodat het veilig is.
Nog geen uur later wordt hij wakker en schreeuwt alles bij elkaar trapt met zijn benen en heeft zijn ogen dicht. Had het bloedheet en was helemaal vochtig. Heb de dekens weggehaald maar dat was het niet alleen. Als je hem wil troosten wat Marc probeerde werd hij steeds wilder. Op een gegeven moment hebben we hem op het toilet gedaan. Er kwam veel urine dit keer, heel veel zelfs. Hij gaat liggen en tien minuten later sliep hij door tot de volgende dag. Het was een bijzondere dag met af en toe boos zijn en al een glimlach. Het was een dag om nooit te vergeten het is zo bijzonder om een kind te mogen verzorgen en mee te krijgen naar je eigen veilige plek in Holland.

Het is een bijzonder kereltje hij zit al helemaal in ons hart en we gaan nog veel meer met hem beleven dat weet ik nu al.

We houden van je HaiFeng!

Morgen maken we bijzondere dingen mee we gaan terug naar de plek van de overdracht om te tekenen, en dat dingen al zo snel kunnen gaan is zo bijzonder, de hechting van de familie gaat beginnen dat is zo mooi zo maar uit het niets een kereltje wat je wil gaan knuffelen en je hand wil vasthouden en de familie al bijelkaar wil houden.

We geven hem de space die hij nodig heeft en ik moet Angela bedanken voor haar kwaliteiten.

We hebben nog wat foto’s en films maar het uploaden gaat niet hier in Guanzhou.

Morgen vertel ik wat meer over de tweede dag met zijn vieren, het is namelijk twaalf uur in de nacht hier.

X